ลูกสาว

ยินดีต้อนรับสู่ Lovely Baby ค่ะ You're welcome Lovely Baby

Advert

วันอาทิตย์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ห่วงใยและคิดถึง


หลังจากได้ดูแลกันมาสักระยะหนึ่งแล้วถึงเวลาที่ คุณพ่อและคุณแม่ต้องไปทำงาน ทิ้งน้องฟ้าให้
อยู่กับคุณย่าวันแรกที่เราต้องแยกกันคุณพ่อเองรู้สึกไม่ค่อยดี เพราะปกติน้องฟ้าจะอยู่กับคุณพ่อทั้งวัน แต่น้องฟ้าเองก็ดีไม่ร้องไห้เวลาที่คุณพ่อคุณแม่ไปทำงาน คุณพ่อมาทำงานก็นั่งคิดถึงลูกทั้งวันโทรไปถามคุณย่าว่าน้องฟ้าเป็น
อย่างไรบ้างคนเป็นพ่อเป็นแม่ความรู้สึกห่วงลูกมันเป็นอย่างนี้เอง
ปกติคุณพ่อก็ ไม่ค่อยเข้าใจเวลาที่คุณ ย่าน้องฟ้า บ่นเมื่อคุณพ่อไปเที่ยวแล้วกลับมาดึกๆก็อยากบอกลูก ๆ ทั้งหลายที่ได้ อ่านบทความนี้หันกลับไปดูท่านทั้งสองบ้างกลับมาให้ความสำคัญกับคนที่ห่วงเรามากที่สุดอย่ารอเหมือนผมพอมีลูกแล้วจึงเข้าใจครอบครัวสำคัญนะครับ

วันอังคารที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

กลับบ้าน

หลังจากที่คุณแม่เริ่มที่จะแข็งแรงน้องฟ้าสุขภาพแข็งแรง
คุณหมอก็นุญาตให้กลับบ้านได้ เมื่่อกลับบ้านคุณย่าก็ช่วย
ดูแลน้องฟ้า เราคงต้องชื่อคนโบราณไว้บ้างเพราะหลาย ๆ
อย่างก็ดูแล้วก็ใช้ได้ผลดี เช่น ทานไก่ผัดขิง ต้มข่าหัวปลี
กล้วย จะทำให้นมออกดี ใช้ใบฝรั่งขยี้กับน้ำพอมาดแล้วนำ
น้ำไปบีบ ตรงร่องก้นช่วยไม่ให้ก้นแดง คุณย่า และคุณแม่
และพ่อต่างก็มีความสุขที่บ้านได้มีเจ้านายเพิ่มมาหนึ่งคน

วันพฤหัสบดีที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2552


ด้วยความที่เป็นคุณพ่อมือใหม่ทำอะไรก็ยังไม่ค่อยเป็นเลยทำให้รู้สึกว่าการเลี้ยงลูกนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย คืนแรกของการเป็นคุณพ่อ น้องฟ้าไม่ยอมนอนเลยร้องตลอด ต้องเเอาใส่ที่เลี้ยงเด็ก แล้วเอามานอนข้างร่าง แล้วคุณพ่อต้องดูแลคุณแม่ ด้วยคุณแม่ยังมีเลือดออกอยู่ น้องฟ้าร้องพยาบาลบอกว่าลูกหิวให้ดูดนมแม่ เวลาไปดูดนมแม่ก็เงียบแหะ แต่สักพักก็ร้องใหม่ก็นมแม่ยังไม่ออกพยาบาลไม่ให้กินนมชงแต่คุณพ่อทนไม่ไหว แอบชงนมให้กินก็พอช่วยได้บ้าง ตอนแรกใส่ผ้าอ้อมลูกยังไม่เป็นเลย ต้องให้พยาบาลสอน น้องฟ้าฉี่เก่งมาก ร้องเก่งด้วย เล่นเอาไม่ได้นอนเลย รุ่งเช้าไปทำงาน เล่นเอาตัวเบาเลย

วันพุธที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2552


สิ่งดีๆ ได้เกิดขึ้นแล้วในชีวิตคือการได้มีลูกสาวขึ้นมาทำให้ได้รู้ว่า "ความรัก" ที่แท้จริงนั้นเป็น
อย่างไร น้องฟ้าแรกเกิด นั้นเกเรมา ไม่ยอมให้พ่อนอนเลย สงสารคุณแม่เห็นคุณแม่ต้องผ่าน้องฟ้าออกคงเจ็บน่าดูด้วยความที่เป็นคุณพ่อวันแรก ทำให้ตืนเต้นน่าดูขนาดที่ว่าไปเฝ้ารอคุณแม่ออกจากห้องผ่าตัดผิดห้อง ด้วยความสงสัยทำไมภรรยาไม่ออกมาสักที เลยไปถามพยาบาล พยาบาลก็งงว่าไม่มีคนขื่อนี้ พยาลโทรเช็คให้ สรุปว่าเรารอห้องผิด กลับมาปรากฏว่า คุณแม่กับลูกมารออยู่ห้องแล้ว เห็นหน้าลูกครั้งแรกบรรยายความรู้สึก ไม่ถูก ไม่รู้จะบอกมาเป็นคำพูดอย่างไรดี มันตืนเต้นเหลือเกิน ในใจก็ตกใจนี่เราเป็นพ่อคนแล้วหรือ มันช่างเป็นความรู้สึกดีเหลือเกิน